Όλα ξεκίνησαν με την αναβολή της συναυλίας της Ματούλας. Πρώτα το Μάρτιο και μετά υποσχόμενα λόγια για τον Μάιο. Όμως και αυτές τις λίγες ελπίδες που έτρεφες για να δεις τη Ματουλάρα από κοντά τις έσβησε το μειλ αναβολής της συναυλίας. Σήμερα με ωραία λόγια όπως εκείνη ξέρει, μας ενημέρωσε ότι η συναυλία θα γίνει χωρίς ακριβή ημερομηνία όμως και κάπως έτσι έφτιαξε η μέρα σου. Χαμογέλασες και άρχισες να κοιτάς παλιές συναυλιακές φωτογραφιες. Σε πιάνει μια μελαγχολία που αυτό το καλοκαίρι δε θα είσαι με τα φιλαράκια σου να τραγουδήσετε μεθυσμένοι και αγκαλιασμένοι κάτω από τη φωνή του Θανάση την Ανδρομέδα.
Πας παρακάτω στις φωτογραφίες και βλέπεις τον πρόσκοπο της παρέας να προσπαθεί να στήσει την σκηνή στην Αρβανίτσα. Όλοι οι άλλοι τριγύρω έχουν αρχίσει τις μπύρες και τους χορούς υπό τον ήχο των Locomondo που ήδη ακούγονται μέσα στο δάσος. Ακόμα και αν άργησες να πας και στήνεις την σκηνή σου υπό το φως των φακών ,δε γκρινιάζεις που δε έβαλες σωστά τα σιδεράκια ή που τα πράγματα σου είναι ακόμα στα χώματα. Είναι εκεί οι συναυλιακοί σου σύντροφοι με άφθονο αλκοόλ να ρέει στις φλεβες τους και έτοιμοι να σε βοηθήσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται να βάλετε τα πράγματα μέσα και να κατηφορίσετε προς τη συναυλία.
Δεν υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από την ώρα του πανηγυριού. Μόνο εικόνες πετάγονται στο μυαλό σου από εκείνη τη στιγμή. Χοροί και αγκαλιές με την παρέα σου και τραγούδι μέχρι να τελειώσει η φιέστα. Σε κάθε παύση του καλλιτέχνη ψάχνεις να γεμίσεις το ουζάκι σου και να στρίψεις κανένα τσιγαράκι για να το καπνίσεις με τη συντροφιά του επόμενου τραγουδιού. Συζητήσεις με τους φίλους σου για το πόσο σου αρέσει αυτό το τραγούδι και ερωτικές εξομολογήσεις για το πόσο ευτυχισμένος είσαι που τα περνάτε όλα αυτά μαζί. Παρέες να φωνάζουν παραγγελιές στον καλλιτέχνη και όλοι να σιγοντάρουμε για να ακουστούμε στο θεικό του θρόνο που από εκεί μας εξιστορεί τις περιπέτειες των Μουσών του.
Επόμενη φωτογραφία , μεσημεριανή σιέστα. Μαζευεστε όλες οι παρέες στο λιβάδι. Βλέπεις ξέγνοιαστους ανθρώπους να παίζουν μπάλα και να κάνουν διάφορα ακροβατικά. Άλλοι ξαπλωμένοι με το βιβλίο τους αγκαλιά απολαμβάνουν τον ήλιο και τον ήχο της φύσης. Ενώ υπάρχουν και οι φυσιολάτρες που έχουν ξεκινήσει να εξερευνούν τα κρυμμένα μυστικά του δάσους. Ερωτευμενάκια χεράκι χεράκι ψάχνουν κρυψώνες για να γεννηθεί ο κόσμος τους όταν πρωτοφιληθούν. Και ξαφνικά τα παρατάς όλα γιατί ήρθε ο φίλος που έιχατε στείλει για σουβλάκια. Φωτογραφίες που κρατάς το σουβλάκι στο χέρι και ο φαγάνας της παρέας πάει να στο κλέψει . Κανονική μάχη, σηκώνεστε και παίζετε ξιφομαχίες με τα ξυλάκια.
Σιγά σιγά ξεκινάει η προετοιμασία για το βράδυ. Μπύρες και άλλες εξομολογήσεις για το γκομενάκι που κοίταζες χθες, στρατηγικές για το πως θα του μιλήσεις σήμερα. Ξεκινάνε τα υποβρύχια και η αλλαγή των ρούχων για τη βραδινή έξοδο. Γκλίτερ και λουλούδια στα μαλλιά για να γίνεις ένα ξωτικό του δάσους που πάει σε γιορτή. Κατεβαίνοντας τραγουδώντας προς τη συναυλία αντικρίζεις ένα τεράστιο πλήθος να τραγουδάει και να χορεύει μπροστά από τους μουσικούς. Το τέμπο της μουσικής αποτυπώνεται στα λικνιζόμενα κορμιά. Έτσι και συ ψάχνεις να βρείς τα δικά σου γνώριμα κορμιά που βρίσκονται κάπου εκεί και απολαμβάνουν τη μουσική.
Φωνες και ζητωκραυγές όταν τους συναντάς , αγκαλιές και φιλιά σαν να είχες να τους δεις χρόνια ενώ είχαν περάσει μόνο 10 λεπτά. Όλα τα συναισθήματα είναι στο έπακρο. Όταν έμπαινε το ρεφρέν του αγαπημένου σας τραγουδιού πετάγατε τα σουτιέν σας και γινόσασταν ένα με το πλήθος της συναυλίας. Έρημα κορμιά που έψαχναν να βρουν συντροφιά κάτω από τον έναστρο ουρανό και τον ήχο του βιολιου. Ακόμα και να μην έψαχνες συντροφιά και να είχες γεμάτη την αγκαλιά σου, η μουσική σου δημιουργούσε συναισθήματα που τα εξέφραζες με τα χρώματα στη φωνή σου. Αυτά τα συναισθήματα και άλλα τόσα σου δημιουργούν οι μουσικές που γαληνεύουν την ψυχή σου.
Τσουπ! Ξεπροβάλλει η φωτογραφία με την κοπέλα σου. Δύο χαμογελαστά μάτια που τα βλέπεις και τα ερωτεύεσαι κάθε φορά και περισσότερο. Την έχεις πάρει στους ώμους, εκείνη κρατώντας στο χέρι της το μπουκαλάκι με το ούζο. Ακούς την ηλιόπετρα και της αφιερώνεις όλες τις σκέψεις που έχεις κάνει για εκείνη. Χορεύετε ξεφρενα και ελευθερα γύρω από το πλήθος. Είστε τόσο χαρούμενοι. Σταματάει ο χρόνος και αυτές οι στιγμές σου μένουν πάντα χαραγμένες στο μυαλό. Οι αναμνήσεις.
Μια ωδή για τα φεστιβάλ. Στα πανηγυρια που τα σώματα χόρευαν εναρμονισμένα με τους ήχους των βιολιών. Ψυχές σμίγουν η μία με την άλλη. Και τα χείλη γίνονται ένα με τον τρόπο του φιλιού.Και τώρα τι, δεν θα φτιάξουμε αναμνήσεις ;
_Κ.Β
*Ειδικές ευχαριστίες στην φωτογράφο της παρέας /δ
Comments