31/8/2020
Από σήμερα θα αρχίσει να ξεθωριάζει το μαύρισμά μου. Από σήμερα θα ξαναγαπήσω την Αθήνα. Και τι όμορφη που είναι η Αθήνα τον Σεπτέμβρη.
Πάντα όριζα την Πρωτοχρονιά μου τον Σεπτέμβρη. Αυτός ο μήνας έχει μια αίσθηση επανεκκίνησης. Πάνω στην άμμο, εκεί που σκάει το κύμα επαναπροσδιορίζεις στόχους, επιθυμίες, επανεφευρίσκεις τον εαυτό σου και ξεκινάς το φθινόπωρο με νέα σχέδια.
Κάπου εκεί στον Ιούλη σταματάει η σκέψη. Σταματάω να σκέφτομαι όσα με προβληματίζουν, με ταλαιπωρούν, με στενοχωρούν. Αφήνω το καλοκαίρι να τα γιατρέψει και να τα πνίξει στον βυθό των Κυκλάδων.
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς ξεκίνησε το φετινό καλοκαίρι για μένα.
Το πρώτο καλοκαίρι που πέρασα στην Αθήνα. Το πρώτο καλοκαίρι που δεν είδα ούτε μια φορά τα Φτηνά Τσιγάρα. Είδα όμως την Winona του Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy). Τα κορίτσια της Winona κάνουν μια μονοήμερη παύση από τις ζωές τους σε μια παράλιά και στο τέλος της ταινίας θα μοιραστούν μαζί μας το μυστικό τους.
Δεν περπάτησα την Πανεπιστημίου με τον κινηματογραφικό μου έρωτα όπως ο Νίκος και η Σοφία στην ταινία. Ο μεγάλος περίπατος της Αθήνας δεν είναι και τόσο κινηματογραφικός ώστε να πυροδοτήσει τέτοιες ρομαντικές χειρονομίες. Πόσο με πληγώνει η νέα όψη της πόλης. Την περπάτησα όμως σε άλλες γειτονιές. Τον τελευταίο χρόνο είχα σταματήσει να περπατάω. Χαίρομαι που επέστρεψε αυτή μου η συνήθεια.
Οραματίστηκα λοιπόν πως αν ελευθερώναμε σαλιγκάρια στην Σταδίου και φυτεύαμε τριφύλλια στην Σίνα όπως στο τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά τότε η Αθήνα θα ήταν πολύ καλύτερη απ΄ ότι είναι τώρα με τον νέο περίπατο.
Και φέτος δεν είχαμε συναυλίες όπως τα άλλα καλοκαίρια αλλά πέρασα ένα βράδυ στην ταράτσα του Φοίβου να τον ακούω να τραγουδάει για την Κική. Μα τι όμορφος στίχος. Μένω στην Καλλιθέα και αγαπάω μια Κική. Η ζωή, μόνο έτσι είναι ωραία.
Κι έπειτα σε μια άλλη ταράτσα κάπου στην Πειραιώς ο The Boy μου είπε ωραίες ιστορίες. Πως τον κόσμο θα τον σώσει μια γάτα και όλα λύνονται αν πάρεις τον δρόμο για το κοντινότερο μπαρ.
Και στη Επίδαυρο μου είπαν την Ιστορία του Ξέρξη του Βασιλιά των Περσών που ηττήθηκε γιατί υποτίμησε και κατέστρεψε την ευτυχία που είχε γιατί ζήλεψε μια άλλη.
Και μετά χάθηκα στην θάλασσα. Με ξέβρασε το κύμα σε αμμουδιές με τους πιο όμορφους ουρανούς.
Και ξέχασα πως έχει γίνει η Πανεπιστημίου, και ξέχασα πως δεν με αγαπάει αυτός που αγαπάω, και ξέχασα πως πλέον στα σχολεία το cheerleading είναι πιο σημαντικό από την κοινωνιολογία και τα καλλιτεχνικά.
Υπήρχε μόνο αλμύρα και ήλιος και μπύρες και χρώματα και μουσικές. Πόσο μου αρέσουν τα σημάδια από το μαγιό. Είναι το αποτύπωμα του καλοκαιριού πάνω στο σώμα.
Αλλά προχθές με αναζήτησαν από το γραφείο και το μαύρισμά μου θα αρχίσει από σήμερα να ξεθωριάζει. Και από σήμερα θα αγαπήσω πάλι την Αθήνα.
Όσο κι αν προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε τον χρόνο το καλοκαίρι τελειώνει και πρέπει να επιστρέψουμε. Πού; Στις ζωές μας.
Και όλα αυτά για να περάσει ένα καλοκαίρι που δεν έλεγε να έρθει, αλλά τελικά ήρθε και ήταν ωραίο.
Σοφία